LÍV Í HAVNARÁ
Gomlu myndirnar av Havnará rigga allar væl. Og tú hugsar: hvussu ber tað til, at áin fór undir betong?
Havnará er romantikkur, og Havnará er eisini besti mátin at gera dreymin um ein livandi miðbý livandi aftur. Ein miðbý við fólki, hugna og trivnaði.
Tey í Aarhus lótu ánna í miðbýnum upp fyri 20 árum síðani. Nú er Aarhus býurin við ánna, og har er komið veruligt lív í. Tað sama fer at henda í Havn.
Fyrr var Havnará skitin, og har var kloakkluktur. Skilið var tað sama í Aarhus, men har er reint og lekkurt í dag. Tað verður akkurát líka í Havn, tá ið havnarborgarar aftur kunnu spáka sær framvið ánni og hoyra áartutlið og síggja sílini.
Fái eg undirtøku á býráðsvalinum, fari eg beint undir at lata ánna upp, so vatnið aftur kann renna frítt. Tað ber væl til.
Havnará verður latin upp frá Sverrisgøtu, millum Betri og gamla Telefonverkið og oman í Tinghúsvegin.
Høgni S. Reistrup
Býráðsvalevni í Havn
FÓLKASKÚLIN - MATPAKKIN FER Í SØGUNA...🥪
Eftir at hava sett meg inn, í hvussu týdningarmikið tað er, at børn og ung eta rætt, er eingin ivi í míni sál um, at hetta er tað rætta at gera: Matpakkin verður útskiftur við góðan, fjølbroyttan nýgjørdan mat, ið fæst í skúlanum. Stásiligu køkarnir, sum eru á flestu nýggju skúlunum kring landið, eiga at verða tiknir í brúk til hetta endamál. Lat meg melda út beinanvegin, gera vit hetta, skal tað gerast ordiligt. T.v.s. at fólk skal setast at arbeiða við hesum burturav og fulla tíð – og skúlakantina verður veruleiki. Hetta verður eitt stórt frambrot fyri trivnaðin, bæði hjá børnum og vaksnum, sum til dagligt eru í Fólkaskúlanum.
So spyrja tey nærløgdu fíggjarfólkini beinanvegin, hvør skal gjalda? Tað skulu foreldrini sjálvandi, og annars tey vaksnu, sum brúka hesa tænastu. Myndlar til fígging kundu t.d. verið:
1. at eitt fast gjald verður flutt hvønn mánaða fyri hvørt barn til matarskipana, ella
2. at fígging av matarskipan verður goldin umvegis eina lítla ”oyramerkta” kommunuskatta hækking
3. at hetta verður tikið av barnafrádráttinum.
Stutta av tíð langa er, at hetta ikki skal merkjast stórliga, sum útreiðsla, men ein íløga í yngru ættarliðini.
Hvat spyrst burtúr slíkari skipan?
· Børn eru mett, tá ið tey hava mest brúk fyri tí
· Børn eru vakin vegna blóðsukur o.l. er stabilt, tí tey hava etið, ið aftur viðførir betri læring
· Børn fáa heilsugóðan mat, gjørdan úr frískum vistfrøðiligum tilfari (hetta kann vera ein tung uppgáva, í einum trongum matarbudgetti til dagligt)
· Børn eru sosial eina løtu rundan um matin, og kyrra seg til komandi tímar á degnum
· Børn læra, at matur kann verða fjølbroyttur, og at stuttligt er at smakka upp á ymiskt
· Matmentan og dannilsi verða grundløgd í skúlanum
· Dygdargóð matarskipan verður ein partur av fyribyrging í mun til lívsstílsjúkur, ið kunnu standast av, at ein ikki etur rætt í uppvøkstrinum
· Minni matspill
· Minni stress hjá familjunum, sum eru sperdar frammanundan
· Ein ambitiøs og nútímans kommunal matarskipan í Fólkaskúlanum og á Dagstovnaøkinum stuðlar beinleiðis og óbeinleiðis undir fleiri av heimsmálunum hjá ST, eitt nú 3,4 og 12.
Gott val tann 10.11.2020
Súsanna Olsen, Framsókn
Kann ikki vera meira samdur. Sera gott skrivað, Súsanna
Børn fáa døgurða heima um kvøldið allíkavæl, og hvat er galið við matpakkum? Óneyðugt at stýra heilt inn á bein hjá familjunum.
Orduliga gott
DAGSTOVNAØKIÐ SKAL BLÓMA🌸!
Fyrst viðmerkingar til broytingar á økinum fyrr í ár - Politikkur, fíggjarstýring ella námsfrøði.
Sjálvsagt hava politikarar og umsiting evstu ábyrgdina av, at økini hava ta játtan, tað gjøgnumskygni og ta skipan sum ger, at dagstovnaleiðarin lættliga kann umsita sítt øki, tað verði seg gjalda lønir og annað.
Eyðsæð er, at henda fíggjarstýring er at rokna sum eitt størri húsarhald, har inntøkur og útreiðslur eiga at hanga saman.
At tosa um, at økið er stórt og torskilt, tí talan er um fjøruti stovnar, gevur ikki stórvegis meining, tí leisturin er eins, tá tað kemur til fíggjarstýring, innihald og uppgávur.
Men tað blívur trupult, tá tú sum leiðari fært pengar fyri at keypa bíligt, samstundis sum tú hevur tørv á at keypa dýrt.
Ella tá tú fært pengar fyri ein part, tá tú heldur teg fáa pengar fyri alt.
Til tað fyrra er at siga, at vit ynskja námsfrøðingar í nógv størri tali, samstundis sum vit veita eina fíggjarjáttan, sum lønarliga hóskar betri til størri tal av hjálparfólki.
Tað seinna merkir, at tú sum leiðari ert settur burturav at leiða, men fært partvís løn úr sama posa, sum er roknaður til hini starvsfólkini. Tað vil siga, at leiðarin verður ikki løntur fyri at leiða, burturav.
Eins og óvissa kann verða um óvanlig lønarviðurskifti, so sum farloyvi og annað.
Man skal ikki vera tann stóri roknimeistarin fyri at síggja, at her hongur ikki saman, og tað er ikki torført at ímynda sær støðuna hjá summum leiðarum, tí hetta segðist vera orsøkin til undirskot á fleiri stovnum – aftur í tíðina.
Støðan var merkt av óvissu, ótryggleika og máttloysi.
Eg skal ikki her koma inn á eindarleiðslurnar, uttan so at siga, at omanfyri standandi og eindarleiðslur, ikki hava so nógv við hvørt annað at gera, haldi eg.
Fyri at fáa dagstovnaøkið at blóma, skulu vit lurta eftir starvsfólkunum.
Vit skulu í samskifti við starvsfólkini leggja nýggjar karmar, tað verið seg leiðsluviðurskifti, innihald og normering.
Samsýning til stovnarnar má alla tíðina verða í tráð við ítøkiliga talið á starvsfólki, tað verið seg námsfrøðingum og hjálparfólki.
Og leiðarin skal hava stuðul og játtan til at seta í starv besta persóns- og fakkunnleikan.
Eins og leiðarin eigur at leiða, stuðla hinum, hugsa nýtt og leggja til rættis, burturav.
Eg ynski ein smidleika í fíggjarstýringini, so børn og starvsfólkabrøkar verða einfaldari og at man meira í rundum viðurskiftum mannar økini, soleiðis at óneyðug fyrisiting kann flytast yvir á arbeiði, børnunum til meira gleði og gagns.
Hetta, um eisini starvsfólkini eru av hesi fatan.
Men neyðugt er eisini at vísa á, hvussu henda dagføring á dagstovnaøkinum kann blíva til veruleika, í og við at rakstrarhækkingar hjá kommunum eisini hava avmarkingar.
Her haldi eg tað hava týdning – at meta um ætlanir fýra ár fram – og oyramerkja burturav til kjarnuøkini, børn og eldri.
Samstundis sum man fer at hyggja eftir rationaliseringum í kommununi, og um sparingar kunnu gerast í rakstri á øðrum økjum. Vóni um semjur og politisk samstørv á hesi kósini.
Óneyðugt er at siga, at børnini eru framtíðin, og mugu hava allarbestu politisku umsorgan og raðfesting.
Bergun Kass, býráðslimur og valevni hjá Framsókn.
HAVNIN OG TÓNLEIKURIN
Tónleikurin hevur sæð betri dagar, men enn hevur hann ikki sæð sínar bestu dagar.
Tá vit tosa um mentan og fjølbroytni, hvat meina vit við? Hvussu fær tú eina fjølbroytta mentan?
Tórshavnar Kommuna hevur seinastu mongu árini koyrt ein konservativan mentanarpolitik, og tað eru tvey orð, sum ongantíð eiga at hoyra saman. Avleiðingin er, at mentan, list og tónleikur, sum ikki passar inn í behagiligu rammuna hjá kommununi, ikki sleppur framat.
Tónleikur og list skal ikki altíð vera behagiligur, men skal flyta mørk, opna hugflogið og geva íblástur. Kreativiteturin skal hava fríar teymar!
Tann kreativi heilin hevur brúk fyri einum rúmi at arbeiða í uttan at vera órógvaður, ella vera í vanda fyri at vera blakaður út úr hølum, so hann verður heimleysur!
Mann hevur hálað teppið undan tónleikarum, og brotið fundamentið, sum nógvar eldsálir hava brúkt ár, ella næstan eitt lív uppá at bygt upp, og tað skal byggjast upp aftur!
Vit høvdu Margar. Trupuleikin við Margar var, at tað so at siga var tað einasta tilboðið tónleikarir høvdu. Avleiðingin av tí var, at teir sum brúktu hølini, ikki kundu flyta út, tí har var einki alternativ. Avleiðingin av tí var, at nýggir bólkar ikki sluppu framat.
Tað sum eg vil, er at geva ungum tónleikarum og listafólki eitt frírúm, har tey sleppa at larma og skapa so nógv tey hava hug til! Eg vil, at kommunan tekur eina djarva avgerð og loyvur kreativt frælsi uttan at blanda seg í, hvussu hon skal síggja út.
Vit mugu sleppa gamla hugsanarháttinum, at tað ikki eru pengar í at geva tónleikinum og listini ein tjans. Hygg bara eftir okkara grannum og teimum heimskendu tónleikarum og listafólki, tey kunnu prýða seg við.
Tann einasta orsøkin til at vit ikki hava eitt føroyskt navn millum tær størstu stjørnunar er, at vit ongantíð hava givið tí ein ordiligan tjans.
Kommunan skal ikki forða, men stimbra!
Michael A.C. Johannesen
býráðsvalevni í Tórshavnar Kommunu
STREMBA VIT NÓG HØGT VIÐVÍKJANDI LJÓÐBÓKUM?
Landsstýrismaðurin sigur í svari til mín, at ein talgild ljóðbókaskipan verður klár at nýta í vár. Hon er sambært svarinum, eg havi fingið, bygd á eina danska skipan, tillagað til føroyskt. Eg gleði meg at síggja úrslitið.
Eg haldi ikki, at svarið sigur nóg greitt, um nóg nógvar ljóðbókur verða givnar út/ gjørdar í Føroyum. Og heldur ikki hómast, hvat málið er - hvussu nógvar ljóðbøkur, vit skulu stremba eftir lesa inn um árið og í prosentum av tí, sum kemur út á føroyskum um árið.
So her er heilt greitt meira at gera hjá okkum, sum bjóða okkum fram at arbeiða politiskt í Føroyum!
Lesið spurningar, viðmerkingar og svar her 🙂 👇https://logting.fo/casewrittenquestion/listDoc.gebs?caseWrittenQuestion.id=1056&menuChanged=55
